Hurghada
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cindy
30 Juli 2011 | Egypte, Dahab
Ik weet niet wat ik er van moet zeggen. Tis een soort van haat-liefdeverhouding. Tegenovergestelde van Thailand is hier t geval. Ipv oudere kerels op zoek naar tienermeisjes, zijn hier de oudere vrouwen uit Europa op zoek naar jongen mennekes, die vervolgens weer op zoek zijn naar geld en misschien een paspoort. Dan heb je nog de Russen die hier 80% van de toeristen zijn, en ook voornamelijk voor de sex komen.
Dit alles maakt t voor mij niet makkelijker om alleen over straat te lopen. Na de 6e uitnodiging word ik er chagrijnig van. Volgens de gemiddelde man hier ben ik beeldschoon, en anders dan de andere (Russen) Als je da ziet, waarom vraag je t dan, dan zie je toch ook da ik daar nie voor kom???? Ook een dag zweten, of een rooie, verbranden kop met een kapsel recht uit de zee doen niks af aan mijn schoonheid. Huwelijksaanzoeken van mannen van alle leeftijden. En of ik nou lach, geirriteerd doe, doorvraag, of wegloop, hun reactie blijft "what problem? No problem. Egyptian man very good. Very strong"
Ik snap ze niet. En hun snappen mij niet. Als in een winkel dan weer iedereen voorschiet, en ik ook nog 3x zoveel betaal, is mijn geduld helemaal op. Mijn wens om ooit nog naar Syrie, Libanon en Jordanie te gaan zijn weg, en t liefst boek ik mn ticket om, om morgen verder te vliegen.
Maar als ik dan op de stoep een oud mannetje lampen zie wassen, of persoonlijk word afgeleverd bij een internetcafe, van 3 mensen tegelijk een sigaret krijg aangeboden "voor dalijk", mensen cola voor mij gaan halen en daar 3 winkels voor af gaan om er 1 te vinden die goed koud is, die muziek hoor, waterpijpen ruik, en mensen in de theehuizen zie ruziemaken over een spelletje, dan vind ik t weer helemaal geweldig.
(ik krijg ondertussen een blikje cola gebracht door iemand, "hier, van Mahmoud")
Mahmoud is van een winkel waar 4 Mahmouds werken, waar ik veel zit. Veilig weg van mensen die alleen maar dollartekens in mn ogen zien. Die mensen hier veranderen erg snel van wat ze willen. Nu ben ik opeens hun zus. Moet ik mee eten en gaan ze mee bij t busstation vragen wat ik wil weten. En ik moet echt pissig doen voordat ik iets mag mee betalen. Ik moet dat niet hebben dat hun alles voor mij betalen van hun kleine loontje. En dan vraagt achterdochtige Hollander zich af wat ze later terug willen. Maar hier kan t niet zo zijn dat een gast iets betaalt. En zo houden we elkaar bezig. Soms denk ik dat ik iets beter begrijp, maar dan snap ik er weer helemaal niks van.
In Hurghada ondertussen trouwens. Vind t hier al te druk en word gestoord van toeterende taxichauffeurs dus word nog leuk dalijk in Cairo. Dag in Luxor geweest. Was niks. Rotvolk daar en zat de hele dag vast aan een groep Russen. En dag op een boot snorkelen. Geweldig, net als anders. En veel leuke mensen, met boeiende verhalen en wijsheden. (en een Mohammed die vind dat ik zijn vriendin ben, een andere Mohammed die ik mag bellen als ik problemen heb, en nog 1 die ik moet bellen als ik op stap wil)
Doei
Dit alles maakt t voor mij niet makkelijker om alleen over straat te lopen. Na de 6e uitnodiging word ik er chagrijnig van. Volgens de gemiddelde man hier ben ik beeldschoon, en anders dan de andere (Russen) Als je da ziet, waarom vraag je t dan, dan zie je toch ook da ik daar nie voor kom???? Ook een dag zweten, of een rooie, verbranden kop met een kapsel recht uit de zee doen niks af aan mijn schoonheid. Huwelijksaanzoeken van mannen van alle leeftijden. En of ik nou lach, geirriteerd doe, doorvraag, of wegloop, hun reactie blijft "what problem? No problem. Egyptian man very good. Very strong"
Ik snap ze niet. En hun snappen mij niet. Als in een winkel dan weer iedereen voorschiet, en ik ook nog 3x zoveel betaal, is mijn geduld helemaal op. Mijn wens om ooit nog naar Syrie, Libanon en Jordanie te gaan zijn weg, en t liefst boek ik mn ticket om, om morgen verder te vliegen.
Maar als ik dan op de stoep een oud mannetje lampen zie wassen, of persoonlijk word afgeleverd bij een internetcafe, van 3 mensen tegelijk een sigaret krijg aangeboden "voor dalijk", mensen cola voor mij gaan halen en daar 3 winkels voor af gaan om er 1 te vinden die goed koud is, die muziek hoor, waterpijpen ruik, en mensen in de theehuizen zie ruziemaken over een spelletje, dan vind ik t weer helemaal geweldig.
(ik krijg ondertussen een blikje cola gebracht door iemand, "hier, van Mahmoud")
Mahmoud is van een winkel waar 4 Mahmouds werken, waar ik veel zit. Veilig weg van mensen die alleen maar dollartekens in mn ogen zien. Die mensen hier veranderen erg snel van wat ze willen. Nu ben ik opeens hun zus. Moet ik mee eten en gaan ze mee bij t busstation vragen wat ik wil weten. En ik moet echt pissig doen voordat ik iets mag mee betalen. Ik moet dat niet hebben dat hun alles voor mij betalen van hun kleine loontje. En dan vraagt achterdochtige Hollander zich af wat ze later terug willen. Maar hier kan t niet zo zijn dat een gast iets betaalt. En zo houden we elkaar bezig. Soms denk ik dat ik iets beter begrijp, maar dan snap ik er weer helemaal niks van.
In Hurghada ondertussen trouwens. Vind t hier al te druk en word gestoord van toeterende taxichauffeurs dus word nog leuk dalijk in Cairo. Dag in Luxor geweest. Was niks. Rotvolk daar en zat de hele dag vast aan een groep Russen. En dag op een boot snorkelen. Geweldig, net als anders. En veel leuke mensen, met boeiende verhalen en wijsheden. (en een Mohammed die vind dat ik zijn vriendin ben, een andere Mohammed die ik mag bellen als ik problemen heb, en nog 1 die ik moet bellen als ik op stap wil)
Doei
-
30 Juli 2011 - 07:41
Sarah:
Wauw, wat een tegenstrijdigheden. Dat had je zeker nooit gedacht! Tja, wat moet je ermee hè?? Lastig, lastig. Voor nu in ieder geval proberen te genieten van alle mooie en fijne dingen om je heen, want het is nog altijd beter dan Nederland (denk ik zo) ;-)
Heb je vorige berichtje gemist, dus die ga ik ook nog even lezen!
Take care meid en tot het volgend berichtje maar weer!
xx -
30 Juli 2011 - 14:04
Tante Ankie:
En weer een verhaal van ons Cindy,je moet straks maar een keer (als je heel veel tijd hebt)een boek maken met al je reis verhalen,want wat kan je mooi schrijven(vertellen).Zit dit nu te tikken vanaf de camping,en het is nou niet bepaald WARM:) hier maar we doen het ermee.Wat een gedoe met al die mohameds en hoe ze ook heten,maar ze hebben het misschien ook goed met je voor.Als ik het zo lees zijn ze wel behulpzaam en is er voor ieder probleem wel iemand die je kan/mag vragen om hulp.Lieve Cindy,pas goed op jezelf,geniet van alles,en we wachten weer op een volgend verhaal.Hollandse groetjes van Oom Arie Tante Ankie -
07 Augustus 2011 - 19:50
Tante Ankie:
heb net nog op face book met je gechat maar wens je alvast een fijne tijd in/op de fillipijnen,en we wachten weer op een nieuw verhaal!!! liefs oom Arie tante Ankie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
