Ff wennen

Het vliegtuig in. Veel formuliertjes om in te vullen, en daarna fijn slapen dacht ik. Maar de jongen naast me was een blanke Zuid-Afrikaan, dus volgde er een lang, interessant gesprek over de hele situatie daar, en uiteindelijk over de rol van Amerika in de wereld. De vlucht was dus zo voorbij.
Op t vliegveld moest ik al wennen aan alles, en tegen de tijd dat ik met 2 andere in een taxi naar Kuta zat, was ik duizelig van alles, maar had ik een grote grijns op mn gezicht, en 2 miljoen in mn portemonee. Hotel naast het monument voor de bomaanslag. (ook over hotelprijzen moet onderhandeld worden) Zo gauw je met 2 voeten uit t hotel bent staan er 4 mensen om je heen. "Taxi nodig? Wil je een scooter huren? Kauwgom kopen? Haren laten vlechten? Nee? Wil je dan je nagels laten lakken? Een masage? Iets eten in t restaurant misschien?"
Sommige zijn moe, en wijzen alleen nog maar hun winkeltje in.
Ik ben ook moe, dus ga ik terug naar t hotel, morgen kijk ik wel wat meer rond.
Voornamelijk aan 1 kant van de straat, want oversteken is een hele kunst met al die scootertjes zonder verkeersregels. Het bord met; pas op, overstekende toeristen, helpt niet. Na veel te ver van mn hotel gelopen te zijn (ik wilde niet stoppen want dan komen al die mannetjes weer) een plek gevonden waar ik ging eten. Hier met een Australisch stel gebuurt, en afgesproken dat ik de volgende dag met hun mee ging, snorkelen, turtle island, en bananenboten. Fijn, want je gaat hier overal met een privechauffeur heen, dus stuk goedkoper om te delen. En gezelliger. Turtle island was een eiland met een hoop gevangen schildpadden in bakken. Er was ook een hele grote vleermuis, en met mn hartslag over zn toeren, mocht die wel ff (heel ff) op mn vingers zitten/hangen. Als ik dan toch bezig ben, dan kom ook maar op met die slang, hij heeft plakband om z'n bek dus wat kan er gebeuren? Nog een enge vogel op mn arm, en toen had ik er genoeg van. Verder uitzoeken wat hier op Bali te doen is. Valt me niet mee, want snap niks van die roepia's, dus reken ik t terug naar euro's, maar later vind ik australische dollars toch makkelijker, en dan blijkt dat sommige folders de prijzen geven in amerikaanse dollars. Daar moet ik even over nadenken op t strand, waar ook mannetjes en vrouwtjes rondlopen. "Zonnebril kopen? Parasol huren? Strandstoel huren? Blikje kopen"
Volgende dag naar Monkey Forest. Vol goede moed, met een tros bananen ging ik naar binnen, 2 minuten later zonder bananen weer naar buiten. Ze hadden honger! En ik was er niet zeker van dat ik zonder verwondingen terug zou komen. Verder naar Bali Safari om 1 van de mooiste dingen uit m'n leven te doen. Knuffelen met een babytijger!!! De entreeprijs was veel te hoog, maar t was t waard. Behalve dit ben ik nog op de foto gegaan met een aap, heb ik bananen gevoerd aan de olifanten en heb ik een stuk appeltaart gegeten in t restaurant tussen de leeuwen.
De chauffeur, die dus al die tijd op mij moest wachten, heeft me hierna afgezet in een bungalowding in t oosten. De zee was dichter bij dan de receptie, en mn tuintje aan t strand. Helaas was er verder niks te doen, dus heb ik na een nachtje slapen weer een mannetje gelukkig gemaakt en me naar Ubud laten brengen, waar ik mezelf en m'n bankrekening een verplichte rustdag geef. Dat vinden de mannetjes hier niet zo leuk, "goodmorning Cindy, what are you going to do today?" Maar goed, al is t niet vandaag, ze onthouden in ieder geval wat ik gezegd heb de rest van mn tijd in Bali te willen doen, en komen steeds met nieuwe ideeen aan, dus dat is beter (maar liever niet 's morgens vroeg voor de deur van mn kamer, net nadat ik de kunstenaar ervan overtuigd heb dat ik echt niks ga kopen) dan dezelfde vrouw die me 3x in een half uur dezelfde ketting probeert aan te smeren.

Nu heb ik wel weer genoeg verteld. De foto's doe ik als ik terug in Australie ben. Fijne sinterklaas, en tot snel.
x